Ben yoruldum Şiiri - Tunahan Aydoğan

Doğruları der iken
Ben yerildim arkadaş
Nazlı yare yâr iken
Ben duruldum arkadaş

Şu dilimde tüy bitti
Sözlerimi zay etti
Bir gidende pir gitti
Ben soruldum arkadaş

Hoş sözüme kör baktı
Düşünceme nar yaktı
Kolaylığa zor soktu
Ben yoruldum arkadaş

Hak olanı Hak bildim
Dost bağına hoş geldim
Bin ağladım bir güldüm
Ben serildim arkadaş

Ana rahmi ilk yuvam
Hak yoludur tek davam
Ahirette yol devam
Ben dirildim arkadaş

Akıttıydım göz yaşım
Ağarıyor bak başım
Her geceye var düşüm
Ben dürüldüm arkadaş

Hor bakıp hor görene
Batıl defter dürene
Puta selam durana
Ben darıldım arkadaş

Faiz zina haramlar
Artık açık haremler
Sorulmuyor meramlar
Ben kırıldım arkadaş

Feryadiyem kin gütmem
Yerli yersiz hiç ötmem
Boş kelama meyl'etmem
Ben gerildim arkadaş

Tunahan Aydoğan