Ben yoruldum Şiiri - Burçin Çelik

dün gece yine pişmanlıklarımı kustum aç karnına
bir tek seni çıkaramadım sevgilim kaldın kursağımda
korkarım ki kanser edeceksin beni
sahi o kadar fazla kadının adını aldın da ağzına sen neden gırtlak kanseri olmadın?
beni sormuşsun bir kaç arkadaşa
ne olsun işte
ağla…sigara iç, uyu uyan, sigara iç , ağla….

dünyayı bana sen göstermiştin
burası bir çöplük ama eşşek gibi yaşayacaksın demiştin
karşı koyamayıp sana yaşamıştım
ya da yaşamaya çalışmıştım
ama yine de keşke omuzuna yaslanmamı isteseydin

insanları çok takmıyorum aslında
herkes kendi kişisel komasında
Ama bak çamaşır makinasından iyi arkadaş oldu bana
sadece çok bağırarak konuşuyor bazen ,onun dışında hep yanımda

eğer doğduğum an konuşabilseydim sevgilim
bir çift lafım olurdu babama
“Adımı mümkünse cinnet koy baba”
çünkü benim yaşamam tamamen delilik annem de bunun farkında

ah benim sana doğru koşarken düşüp de dizlerini kanatan ruhum
söylesene neden ittin onu
ne istedin?
ben aşk denen saçmalığa düşmeyeyim diye hiç sarılmazdım insanlara
içip içip sarılırdım klozet kapaklarına
kusup kusup ağlardım akşamdan sabahlara

Ben ne yaptım da sevgilim Allah ve sen sırt döndünüz bana?
oysa her gece şiir okurdum yaradana bilmiyorum ki hiç acımı anlatacak bir dua
neden böyle bir hayatın olmasına rağmen intihar etmedin diye soruyorlar bana
ben kendimi hiç ikna edemedim ki bir hayatım olduğuna

Göğsüme papatyalar ekmek istediğim günlerim de oldu elbet
ama katran kaplı diye olacak ki,tohum tutmadı orda
sanki bedenim tutuşmuş da tükürükle söndürmeye çalışıyorum kendimi, neyleyim.
ziyan olan benim canımın canı, sen kenara geç ve seyret
nasıl da bir fark yok izle ,yazmamla kusmam arasında

küçükken ne olmak istersin sorusuna hiç net bir cevap veremezdim
şimdi biliyorum
psikolog olup karşıma gelenin derdini dinledikten sonra
senin ki de dert mi deyip kendi derdimi anlatmak isterdim
ben yoruldum sevgilim
lütfen şahidim ol ve Allah’a söyle
Ben böyle devam edemezdim…

Burçin Çelik