Gönül yari her dem kalpte istiyor,
Yar vefasız, gönül deli, ben yorgun.
İçim bazen, "gönül uslansın" diyor,
Yar vefasız, gönül deli, ben yorgun.
Gönül asi tutamadım ipini.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
İnsanın sevmesi vefasızlığına engel değildir. Sevdiğini gizleyerek, sevmiyormuş gibi davranarak da vefasızlık yapa bilir pekala. Son dörtlük de böyle bir durumu dile getiriyor aslında.
Eleştirinize katılmasam da teşekkür ederim ilginize Vezir Bey.
Selamlar efendim.
-----Emin bey, şiirin son dörtlüğü biraz çelişkili yazılmış. Diğer dörtlükleri
pasifize etmiş...Bunca emeğe yazık etmişsin hemşerim...Selamlar.
İnsanın sevmesi vefasızlığına engel değildir. Sevdiğini gizleyerek, sevmiyormuş gibi davranarak da vefasızlık yapa bilir pekala. Son dörtlük de böyle bir durumu dile getiriyor aslında.
Eleştirinize katılmasam da teşekkür ederim ilginize Vezir Bey.
Selamlar efendim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta