Gönül yari her dem kalpte istiyor,
Yar vefasız, gönül deli, ben yorgun.
İçim bazen, "gönül uslansın" diyor,
Yar vefasız, gönül deli, ben yorgun.
Gönül asi tutamadım ipini.
Bu sevdanın bilemedim çapını.
Çalmak isterim de gönül kapını,
Yar vefasız, gönül deli, ben yorgun.
Bir dokunsam yarin gönül teline,
Gonca güller tutuştursam eline,
Kapılıp kayboldum sevda seline.
Yar vefasız, gönül deli, ben yorgun.
Gönül verdim yarimin gülüşüne
Huzur serdim sevdiğimin döşüne
Ben girseydim hayaline düşüne,
Yar vefasız, gönül deli, ben yorgun.
Yarimin gönlü de bana yanıktır.
Bakışları delil, gözler tanıktır.
Gönül mahküm, duygularım sanıktır.
Yar vefasız, gönül deli, ben yorgun.
Emin Yıldız
10 Aralık 2020 İnegöl
Emin Yıldız 2
Kayıt Tarihi : 4.5.2021 09:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
-----Emin bey, şiirin son dörtlüğü biraz çelişkili yazılmış. Diğer dörtlükleri
pasifize etmiş...Bunca emeğe yazık etmişsin hemşerim...Selamlar.
İnsanın sevmesi vefasızlığına engel değildir. Sevdiğini gizleyerek, sevmiyormuş gibi davranarak da vefasızlık yapa bilir pekala. Son dörtlük de böyle bir durumu dile getiriyor aslında.
Eleştirinize katılmasam da teşekkür ederim ilginize Vezir Bey.
Selamlar efendim.
TÜM YORUMLAR (2)