Ben yolda yürürken de ölürüm mavilere
Kelepçeden öbür tarafa ertelenmez aşklar,
Hangi sabaha uzansam esmer bir gürültü çalıyor kapımı,
Aklımı yalnızlıktan üşüyen serçelerden çekiyorum,
Denizler boşuna çekiyor suyunu gözlerimden,
Ben yolda yürürken de ölürüm mavilere,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
