yokum sevdanın
yitirildiği ankara da
umutlarımı hayallerimi
ve
SEVDALARIMI
çok eski anlara bıraktım
70 lerin sonu 80 lerin başlarında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Herseyi yitirelim ama umutlarimizi ve duslerimizi yitirmeyelim insallah.Duygu yuklu guzel bir siir.Yureginize saglik.
bu şehrin ıslak ve dumanlı sokaklarında
ben sevda mı yitirdim
umutlarımı
Ah ne sevdaların saklandığı şehir ankara.kaldırımları bir konuşsa kim bilir ne acılar ne aşklar anlatacak.80 li yıllara bizi götürdünüz okul yıllarımız ,gençliğimiz,cahilliğimiz ,anlaşılmadık gülümsemelerimiz ankarayı hep sevdim ellerinize sağlık kaleminiz daim olsun
Ah ankara ahhh.Benide aldı götürdü eski anılara tebrikler.
Çook güzel, çok...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta