Ben Yokum Artık... Şiiri - Yücel Dönmez

Ayrılığın üzerinden zaman geçmiş, o aklının bir köşesindeki uzayan yolda, giderek küçülmüştür. Yolun sonunu hesaplayabiliyorsun. İşte seni kahreden de bu ya, nasıl yazmassın ki...

Şarkılar yine seni çalıyor
Sessizliğim hayra alamet değil
Kurtuluşumu güneşe astım
Tek bulut yok
Sen yoksun
Korkular iliklerime akıyor...

Saçlarımdan süzülen yağmur taneleri
Açmadan kızaran çiçekler
Çok önceden kurudu düşlerim
Artık göz yaşlarını da anımsıyamam...

Sokaklarda yanımda değilsin
Son nefesini dünkü düşümde verdin
Dua etmekten başka çarem yok
Ağlamak yetmiyor artık
Yaşamın verem olduğu yerde
Kanın rengi yeşil
Aşkın kokusu erotizm
Beyinler belden aşağı
Soluklar bitişin son simgesi...

Üç dakikalık zevk
Bacaklarının arasındaki ıslaklık
Gözlerindeki donuk ışıltı...

Son şarkıda takıldım
Yeterince kahroldum
Ellerimi bulamıyorum
Kadehimdeki son damlayı
Göz yaşın diye içtim...

Gün ertesi güne dönüyor
Saçlarını taramaya devam et
Bunları düşünme
Ben yokum artık...