Ben Yokum! Şiiri - Mustafa Küçük

Ben Yokum!

Beni kim aramış bu sabah,
Odamda bir dostun kokusu var..
Yoksa rüzgâr İrem'den mi esmiş de
Gül bağçesine dönmüş dört duvar…

Hep onunla dolu iken zamanım,
Yâr gelmiş ve bulamamış hiç beni..
Tanımış ve onun ile safâ bulmuş mekânım;
Ne ki ayrı kılar sevilenden seveni? ..

Gitmiş me′ yûsâne bir hâlle,
Ardından bir küçük not bırakıp..
Yüreğinde bir sevdâ-yı muhâlle
Ben yokmuşum gibi odama bakıp…

Masamda en güzelinden ve nârin,
Kısa ömürlü hardal çiçeği durur..
Muhabbetinin ifadesi mi bu yârin;
Zira ki güneş pencereme pek az vurur…

Âsûde ol ey sevgili, sevgi yok olmaz,
Sen, yeter ki sevmene bak kalbinle..
Çiçek solar, hâtırası kaybolmaz;
Sen daima benim kalbimi dinle..

Ben varım, çünkü varlığım sensin,
Vücutlar fânidir, ruhlar ölümsüz.
İsterim bana da 'sevgili' densin;
Soldurmaz aşkımı şiddetli bin güz…

Bu dünyanın tek gerçeği sevgidir,
Başka her şey yok olacak mutlaka..
Allan için seviyorsan ey dostum,
O'ndan dahi göreceksin alâka…

(17 Şubat 1995 - Cuma)
(Üsküdar - Sultanahmet)

Mustafa Küçük
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 20:29:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mustafa Küçük