Ben Yokum Şiiri - Hasan Suver

Ben Yokum
Sen ve ben ikimiz
Bir bankta
Mevsimsiz bir zamanda
Kurulmuş bir hayaliz.
Elementin içindeki sır ile
Kaptan kaba dökülen çile
Örs ve çekiç arasında
Bir akvaryumdayız.
Su, çiçek ve göz yaşıyız.
Bazen uzamsal düşüncelerde matematik,
Bazen kimya ekip, fizik biçeriz.
An gelir yağar o beklenen ıssız,
Kara bürünmüş bir şehir gibi
Susturur şekilleri.
Geriye dev bir boşluk kalır
İçinde kara narasıyla sessizlik.
Hayat ve biz,
Eflatun’un en değerli figürleriydik.
Öteye rağmen hep beriyi berk ettik.
Şimdi aynasız ve perdesiz
Önemsiz bir kaderin unutulmuş anılarıyla
Yeniden aynı banktayız
Yokuz ve hiçiz
Hiç ve yok
Mutlak tek, sebep çok
Ortası hayat ve kefen
Zamanı gelince sorulmaz
Eskimiş mi elbisen?
İki nedenimiz var
Hayat ve ölüm
Bir davası yoksa bu yolun
Ben yokum.
Hasan SUVER