Ben Yokmuyum? Şiiri - Ertürk Demirci

Gün aşırı uyumalara bıraktım
Kendimi.
Ne gündüzlere kızdım,
Ne akşam karanlığına.
Dostluk, kardeşlik türküleri dillendirdim
Yirmi dört saat.
Asmışım damarlarımdan kollarımı,
Ne akrep soktu bedenimi,
Ne ok gibi saplandı göğsüme
Yelkovan.

Uzun gecelerin gizemindeyim şimdi
Renkli rüyalarda.
Sen kokuyorsun
Yastığım gibi allı, çiçekli
Yakıyor tenin, tenimi.

Bir yardan geçiyorum
Geceye itiyor ecinniler.
Yara açılıyor beynimin bir köşesinde
Sen kanıyorsun şakağımdan akan
Kan izinde.
Ne yardan geçebiliyor ayaklarım
Ne de...
Beni ayakta tutan yardan.
Ayrılmalara direnemiyor yüreğim,
Söyleyin gerçekten
Yoksa ben yokmuyum?