Evet, dostlar gidiyorum bu şehirden
Aynı hayallerin küllendiği, başka bir şehre.
Yazınsamaya, belki de bir hikâye bırakmaya,
Ama unutamadığım bir tat kalıyor, dişlerim arasında.
Renklerini anımsamıyorum acıların,
Sadece yokluklarında kaybolmuş bir sessizlik
Ve bu sessizliği okuyup susuyorum.
Her susuşumda biraz siz kalıyorum, biraz öfke.
Yinede aşkı bulursanız beni unutmayın,
Bilemem bir aşkın kekre tadını,
Ama hikâyesini çok iyi çıkarırım.
Kayıt Tarihi : 11.5.2001 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!