Sokaktan duyulan bir akordeon eşliğinde yazıyorum bu kez bendekileri sana..Yarım bıraktığımız onca yılın ardından gelen bir “ses” olarak okunur diyemem ama yarım bırakılanların hikayesinde kaybolan yıllar dersek adına; “okunabilir” harflerimiz, kelimelerimiz, hatta cümlelerimiz olur..
“Sen”li bir varoluşta yine “sen”i yazmak, bana hep güzel geliyor ama senden bir “ben”i duymaya hasret kaldığımı anlıyorum kaybolan yıllarımızda.. Ki hep parantezlerinle ayırmıştın ikimizi; ben ise tırnak işaretleriyle ayırırdım değer verdiklerimi.. Bir ünlem kargaşası olmazdı sende, direk sorgusal ifadelerinle yaklaşırdın sen; ünlem dağarcığında sorunun işaretleriyle savaşan ben olurdum hep!
Bugün gördük ki an gelip noktayı koyan sen oldun; o noktanın altına bir virgül ekleyip devam eden yine ben oldum.. (yalnızlığımda)
“ben yine yazmaya devam ederim..”
28.11.13
Eyüp GerginKayıt Tarihi : 18.6.2014 02:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!