ben kafaya koymuşum ölmeyi,
dumanlar rehin aldı ciğerlerimi,
her yol mübah, uğruna makber-i,
ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi,
bir ses duymalıydım bende demeli,
gelecekse ışık görmeliydim ziya gibi,
ellerimi bırakıp söndürmeseydi ateşimi,
ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi.
günah derler, bilmezler halimi,
irtihal mi galip, nefesim mi?
olmasın soran hatrimi halimi
ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi.
sıcacık bir gülüşün yetti,
beni göz çukurlarımdan aşşa itti
kendi içimde kayboldum yetmedi
ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi.
bu gece sessizlik öyle soğuk ki
hissediyorum buz gibi nefesini
iliklerimde geziyor sanki teni
ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi.
yerlere uzanıyor kalbimin cesedi
şebin sessizliği örtmüyor üzerini
paslı soğuklar ürpertsede içimi
ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi
oysa ki urganım hep elimdeydi.!
sordu gözlerime, gözlerin dedi
fırlatılmış intiharlarına değdi
Ve asla unutma, hepsi kalp cebindeydi
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta