Ben Yine Yapıcam, En İyi Bildiğimi

ben kafaya koymuşum ölmeyi, dumanlar rehin aldı ciğerlerimi, her yol mübah, uğruna makber-i, ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi, bir ses duymalıydım bende demeli, gelecekse ışık görmeliydim ziya gibi, ellerimi bırakıp söndürmeseydi ateşimi, ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi. günah derler, bilmezler halimi, irtihal mi galip, nefesim mi? olmasın soran hatrimi halimi ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi. sıcacık bir gülüşün yetti, beni göz çukurlarımdan aşşa itti kendi içimde kayboldum yetmedi ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi. bu gece sessizlik öyle soğuk ki hissediyorum buz gibi nefesini iliklerimde geziyor sanki teni ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi. yerlere uzanıyor kalbimin cesedi şebin sessizliği örtmüyor üzerini paslı soğuklar ürpertsede içimi ben yine yapıcam, en iyi bildiğimi oysa ki urganım hep elimdeydi.! sordu gözlerime, gözlerin dedi fırlatılmış intiharlarına değdi Ve asla unutma, hepsi kalp cebindeydi