Ben Yine Vardım Şiiri - Hamdi Aygündüz

BEN YİNE VARDIM
Gül cemali yanarken güneşten
Canına yoldaş olmuş bulutlar
Güneşe rağmen yağmurda
Ben yine vardım oradaydım
İnsan her zaman yarımdır
Evlenince tamamlanır derler ya
Kalbi demirden zırhla kaplanmaktır sevmek
Akşamüzeri imbat tatlı, tatlı
Okşarken yüzümü
Ben yine vardım oradaydım
Hafızama mıh gibi çakılırdı
Gençliğim hatırlarım bir, bir
Denizde bir damla gibiydi
Kırmızı beyaz sandalım
Sallanırken köpüklü dalgalar arasında
Ben yine vardım oradaydım
Ateşten gömlek giymiş bir ulus gibi
Akıp giderken aylar yıllar canlar
Ben yine vardım oradaydım
Öyle acımıştı ki canımız
Titreyerek güneşin batışını beklerdik
Hep bir ağızdan haykırarak
Gözler yaşla doluyken
Ben yine vardım oradaydım
Tek kat taş penceresiz kaldı bağ evi
Gaz lambaları kör ışığında
Buram, buram koku yayarken mor üzüm
Ben yine vardım oradaydım
Yorgun argın ilerlerken bir çift öküz kağnısı
Gelincik tarlası olmuş tozlu taşlı yollar
Denizi kız kızı deniz kokarken İzmir de
Ben yine vardım oradaydım
Yine oradaydı deniz üstünde
Kanadı suya çarpma sesi martların
Tiz ötüşünde çınlarken gökyüzü
Karşı yaka vapurundan yükselen sesler
Rahat huzurlu kaygısız
Ben yine vardım oradaydım
Rüzgar nerden eserse oraya savrulan
Döne, döne uçarken sümsük kuşları
Dalkavuğu davar yalakaları yanın da zenginin
Karakterli karaktersiz kuyruk sallayanda
Ben yine vardım oradaydım
Taklitçi yaygaracı Arap bülbülü de
Deniz içinde kayıklara vuran yosunlarda
Kalplerin sevgi dolduğu Ay ışığı yakamozda
Ben yine vardım oradaydım
Kendimi bildim bileli Mustafa Kemalin
Askeriyim terhis olmak istemiyorum
Dediğin de gençlerin
Ben yine vardım oradaydım

hamtunay – 2604171723 / karşıyaka