Ben Yine Seni Severim Şiiri - Yaman Karaca

Ben Yine Seni Severim

Kim ne derse desin,
Ne yaparsa yapsın yar, ne unuturum
Ne de senden geçerim…
Sen şu gönlümden çıkışı olmayan tek varlıksın.
Aklım başımdan gitse, beynim tek hücre kalsa
Seni oraya hapseder, yine seni severim.

İster her gün ölümle tehdit etsinler
İsterse gözlerime mil çeksinler…
Umurumda mı yar, varsın ister can küssün bedene
Ya da azrail düşsün peşime…
Bir başıma kalsam bile şu dünyada,
Toprağa sevdanı eker, yine seni bekler, seni severim…

Bana neyler zindanlara atılmak,
Bir başıma bırakılıp yalnızlıklara sürgün edilmek…
Ben en karanlıklarda kalsam bile
Gözlerini ruhuma güneş eyler, senin ışığınla gülerim.
Saçlarının kokusunu çeker içime, yine özgürlüğü bulurum.
Ben seni yüreğime gökyüzü bilir,
Yine bir şekilde severim…

İster yönünü kaybetsin akıl pusulam
İsterse dolsun dünya vadem,
Ben nereye gidersem gideyim, sensin hedefim.
Aç kalırsam sevdandan bir dilim yer, doyarım.
Susuz kalırsam gözlerinden bir yudum içer, yetinirim.
Ben şu dünyada öksüz kalsam bile o hayaline sarılır,
Yine seninle şu hayatta mutlu olmasını bilirim.
Bana ne olursa olsun, ben yine de seni severim…

Ey yar, senin uğrunda yollar ne kadar zor…
Ne kadar uzun olursa olsun, ben sabırla giderim.
Acıya, yorgunluğa aldırmam asla.
Sen menzil olduktan sana illaki gelirim.
İster tuzaklar kursunlar isterse yolumu uzatsınlar.
Canımı dişime takar, ben senin için aşar, geçerim.
Benim hiçbir şeyim kalmasa bile,
Ben senin varlığına sığınır, yine seni severim…

Ben bir tek seni bilir, seni severim.
İster hayaller dünyası yıkılsın içimde
İsterse gerçekler duvarı devrilsin gözümde,
Gerekirse seni içimde yoktan var eder, yine seni severim.
Ben döner dolaşır sende huzur bulurum.
Seninle nefes alıp sende can bulur,
Yine seni severim…

Yaman Karaca