Susmalarından bilmiştim gideceğini.
Susuyordu yine, konuşulacak ne varsa susuyordu.
Susmalarından belliydi, tekleyen ömrümü terk edeceği
Eşikten attığı son adımda bile susmak en iyi becerdiği işti.
Gelmeleri de ıssızdı hatırlıyorum,
Konuşurken hep sessiz harfler seçerdi,
Susarken bile en sessiz yerinden yakalardı suskunluğu.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman