Bir çözüm değildi sensizliği seninle yaşamak
Her ayrılığın bir umutsuzluktu tek çareydi ağlamak
Kuşlara şarkılar öğrettim sensiz şiirleri okudum
Biliyorum ben seni sadece sende buldum
Bilmem farkındamısın aylardır şiir yazmıyordum sana
Ama umutsuzluğa kapılma ben bağlanmıştım senin aşkına
Ben sonyangınların adamıyım nurcan son hayatların
O şeffaf sokakların ve adını yazdığım taş duvarların
Yok olan her sevginin ardından ağıt yakan bir çoban Yada her ayrılığın ardından çürürcesine yok olan
İşte ben buyum nurcan her sevgim bir acı her aşkım bir dert
Tek bir solgunluğum var sensizlikte bile sanabağlı yüreğim mert
Her yorgunluğum aşinalığımı her sözüm kudretimi anlatır Geçemediğim yollarında düşünmelerin beni ağlatır
Yumrukladığım o duvarlar bile yokluğunda kör oldu gözlerime
Beni unutma deyişin kilit vurmuştu suskun sözlerime
Ben solgunlukların adamıyım nurcan
Vefasızlığın resmiydi sensiz yaşadığım her an
Ben yorgunlukların adamıyım duyguların diliyim
En güzelide ne biliyormusun
Nurcanın kendinden çok tek seveniyim
DEMİRCİ
Refik ÖzsoyKayıt Tarihi : 23.12.2005 20:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!