Burası nere, Hatay nerde hemşehrim
Ne yana baksam, enkaz görür gözlerim
Nerede benim, zahter kokulu şehrim
Sen yıkıldın ben yıkıldım Hatay'ım
Kış mevsiminde, soğuk Şubat ayında
Kör karanlıkta, gecenin ayazında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta