Ben Yenilmeye Mahkumum Kaderime

Acılar içindeyim
Hüsranlar çökmüş yüreğime
Ömrümün son demindeyim
Sevdalar düşüyor gönlüme
İsyanlara çeyrek var
Sitemler dizilmiş kaderime
Dokunsan ağlamak üzereyim
Yaşanmış zamanda
Yaşanmadan geçen ömrüme

Geçen zamana mı ağlayıp yanmalıyım?
Yoksa yaşamak için kalmayan zamana mı?
Sevgiyle titreyen yüreğime mi inanmalıyım?
Yoksa zamansız ağaran saçlarıma mı?
Bedenimi taşıyan ruhum mu vefasız?
Yoksa bedenimi harap eden zaman mı?
Benim için neydi, yaşanmayan mutluluk
Yaşadıklarım mı; yoksa yaşanmamış zaman mı?

Yaşanan ne var dolu, dolu neşeyle
Savaşmışım ya kaderle, yada dost görünenlerle
Çoğu kez ölmek için niyetlensem de
Bir umut kalıyor, var oldukça can bedende

Sevdiklerim kalmamış, yapayalnızım
Ben sevmiş olsam da, kimim var çevremde
Daha babanın ne olduğunu tanıyamamışım
Baba sevgisi kalmış yüreğimde bir uhde
Canımın cananı toprak olmuş
Bana kanından can veren, annem nerede
Nerede benim sevdiklerim
Beni canan edip sevenler nerede
Bir canım kalmış
Beş para etmez yıpranıp ihtiyarlamış
Yaşanmış zamanlar
Kaybedilmiş zamanlar bu bedende

Yüreğimde güller açmış bazı, bazı
Sokulup koklamak ne mümkün
Dikenler etrafında çepeçevre
Açmadan solmuşlar her mevsimde
Baharı yaşamayan zavallı gönlümde
Gül dalında güzel demişim
Heyhat! ! !
Dikenleri bile kalmamış benimle
Bir başıma yapayalnız
Her zaman yenilmişim kaderime

Sevdalara tutulsam, sığınacak limanım kalmamış
Rüzgar istemişim yelkenime fırtınalar patlamış
Gemim su alır olmuş, bana inat batmamış
Ben yenilmeye mahkumum kaderime

Y.Tarihi 22-02-2004
Salih ÖZALAŞAN