Ben Yaşlıyım Şiiri - Nilgün Acar

Saçlarımda mevsim mevsim bulutlar oynaşır
yüzümde amansız fırtınaların izi
solgun bir çiçek gibi büküldü belim
dudaklarımda eski şarkılar dolaşır
oysa minicik bir tohumdum bir zamanlar
büyüdüm fidan ağaç orman oldum
savurdum meyvalarımı dört bir yana
güzelliği çirkinliği hep ben yarattım
ışık ve ateşin onulmaz sevdalısıydım
önünde durulamayan bir çağlayandım
dağlar diz çökerdi ayaklarımın dibinde
karanlık gecelere yıldızlar serperdim
geçen her yıla ömrümü ektim
usumda yüreğimde birikti deneyimlerim
zaman güçlü esintilerimi melteme çevirdi
döküldü yapraklarım yeşil sürgünlerim bitti
şimdi yürürken ikinci çocukluğuma
beklerken sonun başlangıcını yorgun
bedenim oluştuğu toprağı özlüyor
geçmek için zamanın başka bir boyutuna
ben yaşlıyım ama ihtiyar değilim
cennetleri de cehennemleri de yaşadım
bir masal bir düş oldu artık herşey
birazcık ilgi sevgi saygı son isteğim

Nilgün ACAR 07.03.1996