Ve yaklaşan son...!
Çıkartıldım ahiret mahkemesinin huzuruna, sağım solum zebani sürüsü..!
Tüm şahitler dinlendi, annem, babam, kardeş, dost ve eski sevgililerim.
Bi Allahın kuluda çıkıp savunmadı beni,
Kırdı kalemini hakim ve sordu son isteğin nedir diye,
'asın beni' asın beni dedim...!
Trabzonun orta yerinde, fırtınaya kapılmış bir çınar ağacının kalan son yaprağı gibi sallandırın bedenimi.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta