Tutamadım ben sözümü..
Battıkça battım kendi bataklığımda..
Düşmeyeyim diye kolumdan tutanları
Bir bir çektim kendi çamuruma
Kimseye değil isyanım
Kendi hayvanlığıma
Battıkça batıyorum
Ne olur örtün üstümü çok üşüyorum
Kalbim sensiz dilim lal olmuş
Mutlu son yaklaşıyor
Ben yaşarken ölüyorum...
Kayıt Tarihi : 17.8.2020 01:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!