Ben Yaşarken Öldüm Şiiri - Emre Öğüt

Bazen diyorum alıp gitsem başımı uzaklara
Hiç bilinmeyen diyarlara
Sonra uçsam diyorum uçsam bilinmeyen dünyalara
Gülsem diyorum sonra hayatta hiç gülemediğim kadar!
Bazılarına güler bu yaşam dediğimiz kavram
Yaşam da bazılarına göre yaşamak denilemez aslında
Bazılarına güler bu hayat bazılarına ise yanına bile uğramaz
Kaderim böyleymiş der insan
bırakıp gider yaşamaya devam eder.
İsyan eder kaderine alın yazım da buda varmış der
Güler bazende yaşadığı günlere
Hiç değilse en kötü anına bile güler
Ama bazende giden yıllara söver.
Acımadan vicdansızca Söver durur
Sonra bakar ki giden gelmiyor ağlamaya kurulur!
Ellerini allah a çevirip dua edenler var
Dularım kabul olsun diye gece yatmayanlar var
'Dostum! ' diyip 3 kuruşa satanlar da var!
Yanlız insanlar genelde hep suskun olur
Konuşamaz gülemez kızamaz
Hep birilerinde şefkat bekler ama bulamaz.
Sevdiği kıza gidipte 'Seni Seviyorum' diyemez.
Utangaç olur nebilim utanır duyuramaz sesini
Küser hayata.Konuşur kendisiyle
Kimse ama kimse sevmez beni sevemez der.
Giden yıllara mı yoksa şu yıkılan kalbimemi
Feryat etsem der insan kendisine.
Güneşi hiç doğmayan insanlarda gördüm
Kimse bilmez ki ben yaşarken öldüm! ....