Yaşayamıyorum,nefes alamıyorum boğuluyorum
Yaşamaktan korkuyorum
Çünkü dört duvar arasından dışarı çıkamıyorum
Bilmiyorum yeşili,çiçeklerin açıp koku verdiğini
Tabiatın güzelliğini,kelebeklerin sesizce
Kanat çırparak renkler sergilediğini
Göremiyorum ben
Sanki hapishanede yaşıyan bir maphus gibi
Ne farkım var.
Oda benim gibi dört duvar arasında
Günlerini düşünmeden geçirmiyormu?
Özlüyorum doya doya dört mevsimin
Güzelliğini.
Ellerimde kelepçe yok ama gönlümdeki kelepçeyi,
Yüreğimdeki sevgiyi vurulmuş.
Nasıl olmuş güçlü olan perçinide
Gözlerime konulmuş.
Tek,tek vücudumda izler oluşmuş
Ben yaşarken bile mapus olmuşum
Bunu bilmeden,bilmeden yıllarca yaşamışım
02.05.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 2.5.2008 10:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğaya olan özlem dolu haykırış,bu özlemi hapishane ortamında kalmış gibi yaşıyorum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!