Ben yaşamın diğer yanından geliyorum umutlarım yok denecek kadar az onun için yüreğimi suskun bıraktım sevgilere
Güneşi unutturdular gecenin karanlıklarına sor beni şimdi
Ayrılıklar benim mekanım oldu sözde terk edilmeyecektim ama sessizce çekip gittiler hayatımdan
Bu sevginin bitişini sadece gidenlere bağlamıyorum benimde kabahatim var vefasızları sevmemeliydi yüreğim
Yol verir mi karanlıklar artık bana geceyi gündüze sorar oldum unutturdun gökyüzünün mavisini
Hasret bırakanlar şimdi uzakta nereye kadar gideceğim ulaşmak için bana yazılanlar hep acılar
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta