Ben Yanmışım Şiiri - Kadir Yavuz

Ben gülümseyen gözlerini;
O gök mavisi gözlerinle,
Bana bakışını sevdim...
Senden sandım yıldızları
Her parlayan yıldızı sen sandım...
Acı çektim çok zaman,susadım yalnızlığına
Karanlık oldu hep bir yanım
Gözlerine sığındım
Gözlerin ışık oldu gecelerime...
Uzun olacak dediler bu gece
Bende hiç bitmeyecek sandım.
Bir tel örgü
Bu görünmeyen uzaklıkta...
Bir gül dalı
Gülün kokusu yanımda...
Gülü dermişim avuçlarıma
Yara almışım dikenden...
Yanık türküler arasında
Bülbüle yanmışım...
Sen sanmışım
Uçuşan kelebekleri
Yanılmışım...
Bu ne sevdaymış anlatamadığım,
Bu ne sevdaymış anlayamadığım
Sen sandığım imkansızlık
Şu uzun yol,
Bizi birbirimizden ayıran...
Yola kanmışım,önüme çıkan yolcuya kanmışım
Hep ben yanılmışım...
Gözlerin arıyorum karanlıklarda
Sensiz olamayacağımı biliyorum
Ben seni seviyorum
Mavi gözlerin bahane...