Ben Yandım Sen Isındın Şiiri - Avni Temiz

Hayat denilen bu yol, uzunca bir yarıştı,
Ben ona küsüp durdum, o benimle barıştı,
Sonra seni görünce aklım birden karıştı;
-Gözlerimden geçerek yüreğime taşındın,
-Sevda nasıl bir şey ki; Ben yandım, Sen ısındın..

Diyorlar duman çıkmaz, ateş olmayan yerden,
Senden geçmedim amma, geçerdim inan ser'den,
Derdini sırtlanırdım, derman olurdum derden;
-Damarımdan kan gibi yüreğime taşındın,
-Sevda öyle bir şey ki; Ben yandım, Sen ısındın..

Kara sevda demişler, sevdanın koyusuna,
Kafa tutmak olmuyor, gönlümün dayısına,
İğnelesen yeterdi, kalbinin kıyısına;
-Gözlerimden süzülüp, yüreğime taşındın,
-Aşk denilen ateşte; Ben yandım, Sen ısındın..

Yükseklerde kartalım, senin yanında kuzu,
Seven insan çiğner mi, yare verdiği sözü?
Elden bir şey gelmiyor, kör imiş aşkın gözü;
-Sen de kör edip beni, yüreğime taşındın,
-Sevda denen ocak ta; Ben yandım, Sen ısındın..

25.11.2012