BEN YANARIM.
Gördü gözlerim, duydu kulağım,
Utançtan kızarmıştır yanağım,
Zulümlere şaşırdı dimağım,
Filistin yanarken, ben yanarım...
Zalimlik ayyuka çıkıvermiş,
Mazlum boynunu büküp eğilmiş,
Kardeşim diyen seyredivermiş,
Lübnan’ım yanarken, ben yanarım...
Güçlüyüm diyen silah kuşanır,
Zalimler, zulmüne alkış alır,
Mü’min yurdunda coni dolanır
Irak’ım yanarken, ben yanarım...
Altı asır dünya huzur gördü,
Osmanlı sonrası huzur söndü,
Dünya alem panayıra döndü,
Müslüman yanarken, ben yanarım...
Osmanlı ruhundan eser yoktur,
İnsanlık aşkı conide zordur,
İki ayaklı divane çoktur,
Mü’minler yanarken, ben yanarım...
Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan
Abdullah Yaşar ErdoğanKayıt Tarihi : 12.8.2006 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlık aşkı conide zordur,
İki ayaklı divane çoktur,
Mü’minler yanarken, ben yanarım...
Yanarız hepimiz, yanmayan nice gafildir. Rabbim sabır ve selamet nasib eyleye.
Selamlar ve saygılar.
TÜM YORUMLAR (3)