Ben Yalnızlığı İçerim

Yalnız gezdiğim loş sokaklarda
Ortalığı aydınlatır sokak lambası
Hemen altına çöküveririm
Kararan gönlümü aydınlatsın istemem
Mürekkebime kılavuz olsun yeter
Ben şiirlerimi bu aydınlıkta yazarken
Sen bilmem hangi dizelerde gezersin
Bir ıslıkla dövünür tren rayları
Rutin hararetle geçer vagonlar
Önümden geçer sevgililerin elleri
Diğer ellerde hayatın boş kaderi
Yağmur yok bu gece hayret
Oysa başkadır yağmurla kalem lekesi
Sen bilmezsin yalnızlığımı
Bilemezsin
Şiirlerimdeki sen bilir yalnızca
Başka senler değil
Başka senler başka onlarladır
Başka senler bir benle değil
Tepemizde dam yok gökyüzünden başka
Tepemizde bir ben bir de yalnız sen
Kadehimi yudumladıkça yıldızlar belirir
Her yudumla bir yıldız içerim
Dolar kasvetime yıldızlar
Ben yalnızlığı içerim

(Ağustos 1998)