Toprak tozdan, toz topraktan ümitsiz.
Sıkılgan toprak ürkek ellerimde.
Artık utanmıyor ki elbisem,
Toz elbisemin içinde.
Soğuk da olsa tenimin bir rengi vardı.
Toz üstüne uzanıp uyuyuncaya kadar.
Elimde toprak,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta