Ben Yalnızım Şiiri - Muharrem Abut

Şimdi ağlamak istiyorum.
Küçük, soğukta kalmış bir sokak kedisi gibi.
Katıla katıla,
İçmek belki de.
Sensizliğe.
Seninle,
Sensiz oluşuma.
Ben bir kardelen olmak istiyorum.
İstiyorum ki sana baharı müjdeleyeyim,
Kış bitti diyeyim.
Senin bahçende açayım,
İlk sen fark et beni,
İlk sen kokla.
İlk sen tut.
Ve koparılacaksam eğer,
Sen kopar beni.
Ama ben senin bahçende değilim.
Ben sensizlik çölündeyim.
Ve bir damla suya hasretim,
Bir gülüşe,
Hasretim.
Mecnunun çölü değil bu çöl,
Ne Leyla var çöllerde peşime düşen,
Ne bir kervan,
Bir yudum su verecek.
Bedeviler var,
Kanıma hasret bedeviler.
Ben kaçmak,
Suya ulaşmak,
Sana kavuşmak istiyorum.
Ama ayaklarım yara bere içinde.
Peşine düşen sırtlanları engellemek isterken yaralanmışım,
Vurulmuş,
Boğulmuş,
Haykırmışım.
Ama kimse duymamış beni.
Ben yalnızım;
Seni bana getirsin diye düştüğüm çöllerde.