başım dönüyor çatlak bir duvara tutunuyorum
öylesine ayakta.
bazen delifişek bir fırtınanın ortasında
biliyorum gelmeyecek trenleri beklediğimi
boş gar bankları gözlerime dokunuyor
yüreğimde inciten bir sızı
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını