BEN YAĞDIM SEN KAPATTIN, SEVDA ŞEMSİYESİNİ
Bu sevdalar şehrinin bahçeleri gülistan
Gün vurur, çiçek açar, rüzgâr alır sisini.
Bir yanı sevgi dolu, diğer yanı bir destan
-- Esen yelden bekledim umut veren sesini
-- Ben yağdım sen kapattın, sevda şemsiyesini.
Kaldırımlar sen kokar, sokağın adı sensin
Açılsın meyhaneler, sevda badesi sunsun,
Gelen giden bakınsın, isterse deli sansın
-- Esen yelden bekledim umut veren sesini
-- Ben yağdım sen kapattın, sevda şemsiyesini.
Yıldıza sorsam aysın, gece kıskanır seni
Karanlıklar içinde bir güneş sanır seni
Pervaneler gül çizer, bülbüller tanır seni
-- Esen yelden bekledim umut veren sesini
-- Ben yağdım sen kapattın, sevda şemsiyesini.
Duvarda durur resmin, camlara yansır yüzün
Perdeleri dökülür, seni çalmayan sazın
Tadı yok tuzu yoktur seni anmayan sözün
-- Esen yelden bekledim umut veren sesini
-- Ben yağdım sen kapattın, sevda şemsiyesini.
RABATLI gözüm yolda, bakarım gözüm yolda
Yürürken sana doğru yorulmaz dizim yolda
Özlemin sarar beni, bedenim, özüm yolda
-- Esen yelden bekledim umut veren sesini
-- Ben yağdım sen kapattın, sevda şemsiyesini.
Ertürk DEMİRCİ
Kayıt Tarihi : 23.2.2018 22:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!