Ben bana benzerim, olamam bir başkası
İnsan neyse o olmalı.
Nasıl olur? Olmaz ki, bu işin şakası.
Aklımın erdiği,
Dilimin döndüğü kadar varım…
Doğru bildiğimi korkusuzca söyler,
Bilmiyorsam, düşünür
Çenemi tutarım...
Boş lâfı da sevmem, boş gezeni de...
Kendi başını taşımak zorunda insan
Kendi gövdesi üzerinde…
Görüntüde farksızım,
Kim bilir içimi, derdim nedir sızım sızım
Anlaşılmaz bir makam tutturur
Telleri paslı, düzeni bozuk sazım…
Cadde sokak insandır sağım solum
Düşünün, tıklım tıklım insan içinde;
Ben benimle ne kadar yalnızım.
Uzatmayacağım gereksiz yere,
Neden başınızı şişireyim?
Katlanın sıra bana gelene kadar,
Vakti gelince, sessizce gideceğim…
Kayıt Tarihi : 22.7.2016 13:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her gün ayrı bir 'ben' kılıfına girerken insanlar..Tabii kalabalıklarda yalnız kalınır dedim, şiirin de dediği gibi...Azalırken özü sözü bir olanlar.
Demiş ya şiir ;
Kendi başını taşımak zorunda insan
Kendi gövdesi üzerinde…____________
Buydu unutulan, başkasının ipiyle kuyulara inenler çoğalırken..
Güzeldi okumak. Şiirin son dizesi aklıma bir Aborjin duası getirdi. Çok severim o duayı...Derki ;
'Son elvedayı atlatmaya yetecek kadar merhaba diliyorum'
Onu anımsadım, 'ben'olabilen, selam verirken bile, kazancını düşünmeyen dostlar yeter insana dedim..O gün gelinceye kadar,kalabalıklar içinde, 'ben' kalmaya devam diyesim de geldi.
Kaleminiz daim olsun. Saglıklı, huzurlu zamanlar dileğimle , saygılar.
Talat hocam insan sadece kendine benzer zaman yolculuğunda zamana ayak uyduramamak erdemdir şiirde bu erdemi anlatıyor saygıyla kutlarım
sen güzel bir adamsın abi...
TÜM YORUMLAR (9)