Ben Ve Meslektaşlarım Şiiri - Rauf Bekir ...

Yaşamımda;
İnişli çıkışlı, taşlı dikenli yollarda,
Kavak gibi dik,
Vakur, onurlu yol arkadaşlarım.
Hepsi;
Işık saçan kilometre taşlarım.
Yüzümdeki;
Oluşan, olgunlaşan hatlarım,
Yüreğimdeki;
Coşku ve sevgi, sizlersiniz,
Rengarenk çiçeklerim.
Adalete;
Vurulan zincirleri kıran,
Hak için;
Durmadan ve yorulmadan koşan,
Nice;
Geçilmez engelleri aşan,
Sönmeyen meşale sizlersiniz.
Ne mutlu bana;
Bir örste dövüle-dövüle,
Bir süngü gibi, bilene- bilene,
Haklarını Söke- Söke,
Ekmeğini;
Üretime eke-eke,
Bayrağını burçlara dike-dike,
Büyüyen;
Koca bir çınarın yaprağıyım.
Maziyi düşünürken,
Verdiğimiz mücadelenin,
Onuruyla, duygulanıp ağlarım.
Bu davayla var oldum,
Tutuştum yandım, piştim,
Varlığınız onurumdur,
Coşkun bir Pınar gibi,
Heyecanımı yitirmedim,
Bahtiyarım.
RAUF BEKİROĞLU 21.03.2022 ANKARA