Hiçbir şey, hiçbir şey değil!
Bakıp durduğum bütün bu optik gösteri bir illüzyon bile değil; çünkü yanılsama,, en azından yanlış bir varlığı ima eder. Yanılmadığımı biliyorum,,,hiçbir şey yok.
Sigaram kül tablasında, külden kusursuz bir çubuğa dönüşürken bile hiçbir şey olmadan izliyorum zamanın akışını. Gerçekten çok güzel.
Zamanın entropik yapısı, benim antropik yapıma işliyor.
Dinliyorum…
İçimdeki bütün ışıkları söndüren, kökeni hiçbir anlama dayanmayan bir ışık sızıyor; ve ben, sigaram gibi dönüşüyorum.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta