Ben ve Sen Şiiri - İsa Yazıcı

Ağaçlara çıkıyorum,
Bir çocuk gibi,
Seni görmek için.
Deniyorum kendimi,
Hiç durmadan.
Burnumun gösterdiği,
Yöne doğru gidiyorum.
Senin kalbin ateş,
Ben ona zor dayanıyorum.
Bir temel kuruyorum,
Sadece kendimce.
Anları yaşıyorum,
Senin hayalinle.
Denizde bir gemiyim,
Seni görüyorum,
Karanın üstünde.
Ağacın kokusu,
Sarıp sarmalıyor beni.
Başıbozukluk yaşıyorum,
Kendimce.
Ben kargaşacı değilim,
Unsurların arasında kalıyorum.
Bir yunusum,
Kendimi kıyıya vuruyorum.
Bir hatıra,
Bırakıyorsun bana.
Beni, anka kuşu,
Götürüyor uzaklara.
Söz veriyorum,
Kendi kendime.
Verilmiş sözlere,
kilitleniyorum.
Yaşananlar,
Bir anda olup, bitiyor.
Duyum alamıyorum.
Araştırıyorum kendimi, seni.
Seni anıyorum içimden.
Olağan dışı,
Olaylar yaşıyorum.
Ansızın dikiliyorsun karşıma.
Başımda antenler çıkıyor,
Ta uzaklardan seni izliyorum.