Ben Adem’im, sen Havva; aynı balçıktan beden,
Beraber kovulmuşuz, senin ile cennetten.
Kıskanırım ne olur, bakma sakın ellere,
Farz et ki şu dünyada, bir sen varsın bir de ben.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Harikulade.
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta