Ben ve sen...
Nefsi yen,kaç kinden!
Ve birden,
ne yerden,ne gökten,
İçinden yükselen
derinden bir sesten
Haykırış:
'Öl ve geç kendinden.'
Yok oluş; varlıktan kurtuluş..
Mümkünmü
az zamanda gerçeği kavrayış,
Hakikatı buluş?
Sen ve ben yok artık.
benliği bırakıp,öze kavuşmak,
digergam olup Hakk'a ulaşmak;
maksat bu...
Var yolu,bul onu! ..
'O da ne'der isen,
AŞK ile et yarış
Olur hem bil varış...
Gel ve git! ? !
Yok zaman
Hal yaman
Hep duman Asuman
Kurtuluş ne zaman?
O zaman; buzaman
dert saçan,gül açar..
Ve diller hep kaçar
yalandan dolandan...
Ben ve sen
beraber...
Dertler bir,çare bir,
gönül bir,daha ne? !
Bize ne hüzünden?
yollar bir,yön aynı,gidiş bir...
Ve; hemde üzülme!
Bize dost; ALLAH Bir...
Kayıt Tarihi : 6.9.2006 04:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biraz üstadı andıran bir tarzgibi gözüksede farklı bir çalışma olmuş kalemin daim olsun
sayfanızı açtığımda ilk okuduğum şiiriniz buydu ve bilgisayarımda cemal kurunun sesinden kabrimin ilk gecesi adlı ilahi çalıyordu. şiirinizle öyle örtüştüki.
yüreğinize sağlık. manevi duygularda gerçeği unutmadan alınan her nefes kıymetlidir.
s.a
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (7)