Ben ve sen Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

BEN

Aşkımı söylesem, yalvarsam sana,
Belki de darılır, küsersin bana.
Kaldırır başını, diker tavana,
Sen benim aşkımla, alay edersin.

Kapında yalvarsam, naz ile niyaz,
Kalbim duracak gibi, yüzüm bembeyaz.
Umurunda değil ki, elinde bir saz,
Çalar da benimle, alay edersin.

Ne bir sesim duyulur, Nede bir sözüm,
Utanırım karşında, kızarır yüzüm.
Bağrıma kitlenmiş, o güzel gözün,
Bakar da benimle, alay edersin.

SEN
Bir gün âşık olursan, benimkinden az,
Ağlayıp inlersin, sen avaz, avaz.
Senin de sesin kısılır, yırtılır boğaz,
Ne kadar kırılsam da, saygı duyarım.

İçinde bir alev, gözlerinde yaş,
Anlarsın aşk neymiş, sen yavaş, yavaş.
Kıskanırsın kalbinde, soğuk bir savaş,
Sen aşkı tanıdın ya… Saygı duyarım.

Kaçar tüm uykuların, sararır yüzün,
Ruhunda yüzlerce… Binlerce hüzün.
Ağlamaya başladı mı, o güzel gözün,
Aşk denilen duyguya, saygı duyarım.