Ben ve Sen Şiiri - Kenan Çarboğa

Ben ki;

Gündoğudan günbatıya
Kara yerden gök çatıya

Kızıl, kara yönlerin
Yıldızların, günlerin

Yedi iklim, beş umman
Kaşgar, Keşmir, Niş, Amman

İran, Turan, Çin’in de
Meksika, Maçin’in de

Karluk, Kıpçak, Oğuz’un
Doru, kula, yağızın

Asırlardır dinmeyen
Er tahtından inmeyen

Şairiyim, şairi…

Mississippi, Volga, Nil,
Mora, Meriç, Ren, İdil,

Dinyeper, Arda, Aras,
Tiber, Ural, Sen miras

Tuna, Seyhun, Sakarya
Benden bana akar ya

Kişi doğalı beri
Fethedip göğü, yeri

Etrüsk’ün, Endülüs’ün
Kerkük, Kırım, Kudüs’ün

Dizliye diz çöktüren
Başlıya baş büktüren

Şairiyim, şairi…

Altaylardan Alplere
Ova, deniz, dağ, dere

Türk olmanın namıyla
Tanrı’nın ilhamıyla

Destan ünlerken zaman
Ozan, baksı, kam, şaman

Aprunçur’un, Yunus’un
Korkutça okyanusun

Ülgen’in, Gılgamış’ın
Manas’ın, Alpamış’ın

Sesi çağları aşan
Sonsuz yarına koşan

Şairiyim, şairi…

Sen ki;

Bilemem, kimsin nesin?
Sesin yok çünkü sesin!