Ben gurbette kimsesiz yabancı,
Sen kimsesiz günlerimin nazlı perisi,
Ben yolcuyum aşka susamış,
Sensizlik uzadıkça uzamış.
Ben ümitsiz,
Ben garip,
Ben kimsesiz yabancı,
Sen benim ümit kaynağım,
Sen garibin sevgilisi,
Sen hayali gözümden silinmeyen,
Sen kalbimin ağrısı dinmek bilmeyen,
Sen ışığım,
Sen güneşim,
Sen,
Sen,
Ve hep sen...
Antakya -Hatay
Ahmet MansuroğluKayıt Tarihi : 3.12.2004 21:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Mansuroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/03/ben-ve-sen-18.jpg)
Sen,
Ve hep sen...
Candan önce gelir Canan! Tebrikler... 10 puan +ant. Esen kalın...
Sensizlik uzadıkça uzamış.
Ben ümitsiz,
Ben garip,
Ben kimsesiz yabancı,
Kısa, öz ama o kadar geniş bir içeriği var ki, yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (3)