Ben ve Sen Şiiri - Fatih Yusuf Miğrili

Seninle birlikte vakit geçirmek,
Dünyadaki başka tüm insanlardan herhangi biriyle vakit geçirmekten çok daha keyifli değil sadece,
Şimdiye kadar yaptığım herşeyden, tattığım tüm hazlardan daha zevkli,
Seninle birlikteyken zamanın varlığını unutuyorum, sanki başka herşey yok oluyor ve sen her yeri ve tüm benliğimi kaplıyorsun,
Kelimeler, seninle birlikte yaptıklarımızı anlatmada yetersiz kalıyor,
"Seninle birlikte yürümek" olamaz yaptığımız o şeyin ifadesi,
O ifade, hayatta yaptığım, yapabileceğim en muazzam, en keyifli şeylerden birini anlatmada ziyadesiyle eksik kalır,
Çok daha olağanüstü bir şekilde anlatabilmek gerekir eğer dilin sınırları izin verse,
"Seninle yemek yemek" denemez ona, o muhteşem anlar o basit kelimelerle anlatılamaz,
Bazen gözlerimin içine bakıp o tatlı ve zeki bakışlarınla gülümsüyorsun ya,
O an sanki zaman duruyor, bütün olumsuzluklar çözülüp gidiyor,
Varlık, en güzel şekline bürünüp kendini ifşa ediyor,
Günlerce, haftalarca duruyor sanki zaman, en ufak bir tatsızlık gelse başıma gülümseyişini hatırlıyorum,
Sadece gülümseyişin bile sanki dünyadaki tüm çirkinlikleri güzelliğe çevirmeyi başarıyor,
Sıradanlığa meydan okuyor gülümseyişin,
Gülümsediğinde ışıldayan o gözlerin ise ruhumun en karanlık yerlerini bile aydınlatıyor,
Bu muazzamlığın tanrısal bir güç olmadan mümkün olamayacağını haykırıyor,
Sanki Allah'ın varlığını bir kez daha kanıtlıyor...