Ben ve sen Şiiri - Sevda Doğan Karakaş

ben yağmurun öksüz çocuğuydum
yağmurlu sokaklarım ve ıslaktı tenim
ben en deli rüzgara inat damla idim
sen güneşin şımarık kızı bana doğmayacak yüzü
sen benli hayallere susamıştın
ben yağmur dolu bir buluttum
dokunsan belki ağlayacak
sen bendeki hasretin diğer adı
sen özlenilen ben ise yağmur gibi kanayan
sen şımarık nazlı bir ceylan
ben asi dağ gibi dim dik
bilsen ahh ne yıkılmaz kaleler yıktım
sen beni erittin bitirdin gün geldi
herkese herşeye başkaldırdım
bir sana yenildim güzelimm
bir senin yokluğunda tükendim
gelsenn beni eritecektin sonum olacaktın
belkide kan kan damlalarıma ilaç olacaktın
biz ayrı iki mevsim,kavuşamayan aşık
biz ateş ile su, dikenle gül
hasretin can yakar güzelimm varlığın alev
yokluğun iç yakar varlığın ciğer
olsun be güzelim kalan ömrüm zaten harabe
senin yoluna serilmiş virane
feda olsun hemi can hemi ten
yokluğunla yandım da tükendim
senin yoluna ben kanlı kurban olayım.
varlığınla ölüp tükeneyim.....