BEN VE SEN
Söğüt dalı gibi eğilir oldum BEN
Bulunmaz hint kumaşı oldun SEN
Yeşil yaprakta kök salan ağaçtım BEN
Balta elinde insafsızca kesen oldun SEN
Kaf dağı ardında ararken seni yoruldum BEN
Tadına doyulmayan uykum olmuştun SEN
Tüm güzelliklerde aradım hep seni BEN
Sevilmeyi unutmuş sevmeye mecali olmayan SEN
Kırdın bam telimi sevgimi kül eyledim BEN
Sevdama bulut oldun yağmamı istemedin SEN
Teraziye sığmayan binlerce güzellik verdim BEN
Kör karanlıkta yapılan dans gibi gördün SEN
“ Nasıl sevmiştim bir bilebilsen”
“ İstesen de ulaşamayacaksın sen”
Kayıt Tarihi : 12.1.2010 02:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hacer Gezer](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/12/ben-ve-sen-108.jpg)
Efkar bastı beni de...
Tam Puanımla kutluyorum....
Sevgiler, saygılar...
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (1)