Ben Ve Sen Şiiri - Muhittin Layık

BEN bu şiiri satırlara dökerken
SEN elinde kalem, kapağı dudaklarında
Sanki bir şeyler der şüphe eder gibi
Düşünüyordun durgun ve alımlı.

SEN etrafına dertli dertli bakarken,
Oysa BEN bakışlarından manalar çıkarmaya çalışıyordum.

SEN sevdanı dökmek için mavi denizleri seçerdin
Dalgalar arasında kaybolup gitsin diye
BEN zerresi kumlara batacak diye
Yavrusunun feryadını duyan anne balık gibi
çırpınırdım feryat dolu geceler de…

SEN hergün alırdın eline çantanı, paltonu.
Aheste aheste yol alırdın kaldırımlar üstünde.
Birde mutlu oldoğun günlerde köfteci murat amcaya merhaba demeyi ihmal etmezdin.

Ama o vakit BEN naralar atardım çimler üstün de
Yankısı bol çıkan sokaklar arasında
Var ya! bu ahım, bu feryadım;
Hep senin için. hep bizim için.
Hep birliğimiz içindi aslın da
Ama sen duymazdın veya duymak istemez din ya da duyamazdı.

SEN aslında var ya sevdayı hiç koymamışsın kalbine.
Biliyormusun? bu yaralı yürekte hiç çıkarmadı kalbinden
Sen nankör sevgili Ben talihsiz sevdalı
Sen ve ben imkansız ask gibi…