Ben ve pencere Şiiri - Mehmet Tekerek

bir ağaç ve ben

Küçük odanın pencersinden bakıyorum yola
zaman akşama doğru
hava
yağmur havasına dönüşüyor
rüzgar gittikce daha sert esmesye başlıyor
şu an kimseler yok
ben yola bakıyorum
pencereden
güneş bazı evlerin tepesinde
kavun renginde

bakıyorum
bakıyorum

daha çok da
üç metre ötedeki selvi ağacına bakıyorum
bu selvi tek
uzun dalları sallanıyor sağa sola rüzgardan
şu hayat gibi
diye geçiyor içimden

hayat sallanıyor
sallanıyor
tutamam onu
ve
sonra
birden duruveriyor....