Ben ve palandöken Şiiri - Ünal Kanli

Hey gidi Palandöken Hey..
Karanlıkta bile görünüyor zirven
Dimdik ayaktasın,bembeyaz tenin
Yeni doğmuş cocuk gibisin
Bak yine sana geldim yalnız başıma
Hadi yine bendensin ne anlatayım? sana
Karanlık yüreklerdenmi,Maskeli yüzlerdenmi!
Neşe'den,sevinç'ten,aşk'tan,zaman'dan
Hangisini istersen seç birisini
Aslında hepsini sana anlatırım ama;
Zirvene kusarsam hüsran süzülür yamaçlarından.
Tenini rengi solar,titremeye başlarsın,
Nefret edersin benden,inan sığmaz bağrına.
İndirirsin göğsünün pamuktan örtüsünü,
Şaheser duruşunun çamurdan olur süsü.
Bakma ayakta durduğuma benim
Dertle boğuşan,kader ile savaşan
Umutlarla doğup,umutsuzca yaşayan
Anlattıklarımdan farkım yok benim
Çünkü; Bende onlardan biriyim
Var olan evrenin en güçlü yaratığı
İnsanım yani İNSAN..........