Ben ve Öteki Şiiri - Musa Bilik

Kaçıp sığınsam
İnsan yüklü sokaklarınıza
Gülüşünüzle
demlenir mi gözlerim

Dudağınızda
buğulu bir hüzün çizgisi
Alıp giydirsem yüzünüzü yüzüme
Benzer miyiz birbirimize

Ddönüşüverirsiniz
güldeki dikeni bülbülle barıştıran bahçeye
Bir elinizde nilüfer
Öteki elinizde semender
Küllenen ateşten umut doğurursunuz anka misali
Diriltebilir miyim kendimi külümden

Kendi tarifini verememenin unutkanlığıyla
Başkalaşırım çaresizlikten
Kuma gömüldü remil
Hurifinin yüzünde okundu telve:
-Kırık bir aynada rastladım yüzüme
Yüzüm kırk parça
Kırıklar aç
tok mutluluğa-
Yokluğumdan çıkıp
Varlığınıza yerleşsem
Siz olabilir miyim ben yaşlandıkça

Yaşamak,
Yarım bırakmak değildir dolu bardağı
Keşkelere yer vememektir biraz da
Yaşayamadıklarını değil
Yaşadıklarını yazmaktır biraz da
Konuşarak değil
Bakışarak anlamaktır bazı şeyleri
Ve birlikte değil
Uzaktan da paylaşabilmektir bir hayatı yaşamak
Yüreğimin sayfalarına güdümlüce
Çizebilir miyim yaşamımı yaşlandıkça